🎃 Jak Zbudować Szałas W Lesie

Samodzielna budowa schronienia w środku lasu to jedna z tych umiejętności, która nie wiadomo kiedy może okazać się niezwykle przydatna. Chcesz wiedzieć, jak zbudować szałas? Zapoznaj się z naszym poradnikiem! Kiedy umiejętność budowy szałasu może okazać się przydatna? W polskich górach nie trudno o spotkanie z turystą, wędrowcem lub okolicznym mieszkańcem. Wyjątek mogą stanowić południowo-wschodnie rejony Bieszczad czy wciąż na wpół dziki Beskid Niski, zwłaszcza rejon graniczący z Bieszczadami. Te obszary w pewnym stopniu nie zostały jeszcze nazbyt skażone działalnością człowieka, a i zabudowania występują tam znacznie rzadziej niż na innych obszarach naszego kraju. Góry bywają nieprzewidywalne. Nawet pozornie bezpieczne miejsce może okazać się bardzo zdradliwe przy nagłym załamaniu pogody. Wystarczy, że na szlak zejdzie gęsta mgła, a Ty momentalnie stracisz orientacje w terenie. Możesz też skręcić kostkę i nie zdążysz nawet wyjść z lasu, zanim zapadnie zmrok. Nieoczekiwanych zdarzeń może być znacznie więcej. Czasami to zbieg okoliczności przesądzi o tym, że zdecydujesz, aby przenocować w lesie, bo uznasz, że taka decyzja będzie rozsądniejsza niż błądzenie po ciemku. Warto być przygotowanym na taką ewentualność. Czy budowa szałasu w lesie jest trudna? Jako początkujący miłośnik survivalu i przygód w nieprzystępnym terenie, zastanawiasz się zapewne, co trzeba zrobić, aby własnoręcznie zbudować szałas. Nie jest to zadanie ekstremalnie trudne. Poradzi sobie z nim każdy, kto ma odpowiednią wiedzę. Po pierwsze, musisz wybrać odpowiednie miejsce na budowę tymczasowego schronienia. Dobrze przemyśl, czy teren, który wybrałeś, jest wolny od potencjalnych zagrożeń. Sąsiedztwo strumienia to z jednej strony dostęp do wody, jednak zbyt bliskie sąsiedztwo rzeki, zwłaszcza podczas ulewy, może skutkować podtopieniem. Noc w lesie, do tego pod gołym niebem? Dlaczego nie? Próbowaliście? Podobno to mocno uzależnia. W naszym kraju… Opublikowany przez Lasy Państwowe Piątek, 12 stycznia 2018 Co będzie potrzebne do budowy szałasu? Możesz wykorzystać całe bogactwo, jakim obdarza Cię las. Gałęzie, patyki, liście – wszystko to znajdziesz wokół siebie. Wyjątkiem jest zima, gdy cały teren został przysypany grubą warstwą śniegu. W takim przypadku jedynym rozsądnym rozwiązaniem będzie wykopanie śnieżnej jamy. Budowę szałasu rozpocznij od stworzenia podstawowej konstrukcji. Musisz najpierw zbudować szkielet. Wykorzystaj do tego najdłuższe gałęzie, jakie uda Ci się znaleźć. Konstrukcja ta powinna przypominać stary namiot. Po obu stronach ustaw stojaki sklecone z gałęzi, a na nich ułóż strop. Kolejne gałęzie dokładaj w taki sposób, aby powstała kratownica. Gdy podstawowa konstrukcja będzie gotowa, zajmij się poszyciem. Możesz wykorzystać w tym celu gałęzie i liście. Jeżeli to możliwe, unikaj ścinania żywych drzew. Poszukaj gałęzi, które leżą na ziemi. Wybieraj drewno, które będzie dobrze przesuszone. Nie rozpalaj ogniska w szałasie pod żadnym pozorem! Jeżeli chcesz się ogrzać, ogień rozpal na specjalnie przygotowanym wcześniej palenisku, jednak zadbaj o to, aby nie narazić lasu na pożar. Jeżeli nie szałas, to co? Nie zawsze musisz się trudzić, aby zbudować szałas w lesie. Jeżeli chcesz uniknąć mozolnej pracy, a jednocześnie zależy Ci na tym, aby siebie i swój dobytek ochronić przed ewentualnym deszczem, to możesz do plecaka spakować pałatkę. Jest to płachta – kawałek nieprzemakalnego materiału. Jest lekka i bardzo poręczna. Gdy zajdzie taka potrzeba możesz ją rozciągnąć pomiędzy drzewami i w ten sposób zapewnisz sobie ochronę przed opadem atmosferycznym. Czy w lesie można legalnie nocować? Co do zasady, nocleg w lesie jest niedozwolony. Nie ma przyzwolenia na to, aby rozbijać obozowisko. Jednak w nagłej sytuacji zagrożenia własnego bezpieczeństwa trzeba jakoś przetrwać noc. Co ciekawe, przepisy w zakresie obozowania na terenach lasów państwowych powoli ulegają zmianie. Do tej pory obowiązywał program pilotażowy, zezwalający na nocleg na dziko w wyznaczonych regionach kraju. Od tego roku lista dozwolonych miejsc może się wydłużyć. Jest to doskonała wiadomość dla wszystkich miłośników survivalu, którzy chcą zasmakować dzikiego noclegu pod chmurką. Foto wyróżniające: Pixabay

W naszym projekcie odnosimy się nie tylko do samej formy szałasu, ale również przestrzeni, w której powstaje SUKKA. Projekt zakłada zachowanie przejścia/ciągu komunikacyjnego, dlatego szałas ma dwa wejścia. Naszym głównym celem jest zaproszenie do środka oraz zatrzymanie odwiedzających wewnątrz szałasu.

‹‹ powrót do wiedzyWybierając się na łono natury z myślą o nocowaniu pod gołym niebem bez namiotu, będziemy musieli zbudować schronienie. Pojawia się zatem pytanie: jak zbudować szałas? Najlepiej zorganizować szałas wśród drzew, które częściowo powstrzymują deszczowy i śnieżny opad oraz są mocnymi elementami całej konstrukcji ochronnej. Powinniśmy zabrać przede wszystkim linki i płachtę biwakową, aby utworzyć stateczne i nieprzemakalne zadaszenie, w przeciwnym razie nie pozostaje nic innego, jak wziąć nóż i pozyskać materiały budulcowe w znośnego przetrwania nocy w schronieniu potrzebne są np. odzież termiczna i ciepłe nakrycie głowy. Dla większego bezpieczeństwa możemy się zasłonić przed silnym wiatrem np. plecakiem. W środku nocy szybciej odnajdziemy rzeczy w ekwipunku mając latarkę pod ręką. Przyda się ona również, gdy nocą przy dużym wietrze trzeba będzie poprawić wiązanie poniższym filmie instruktażowym, ekspert opowie wam więcej o tym, jak zrobić stabilne ICZĘŚĆ II Goworowo. Szałas w lesie. Mężczyzna zdecydowanie bardziej wolał szałas niż więzienną celę. A tam najpewniej by trafił. 40-latek był poszukiwany przez mazowiecką policję. – Mundurowi

Czas w las! Dawno nie było takiej wyprawy. Zapraszam! Ostatnio wyjścia do lasu odbywają się u mnie dość rzadko, a na pewno nie tak często jak kiedyś. Hamaki przejęły cały mój Bushcraft, aż prawie zapomniałem jak cudowny klimat ma szałas, szczególnie zbudowany w ten sam dzień, w którym zamierzamy w nim spać. Cel był jeden. Zrobić bardzo porządny obóz, taki, w którym niczego nie brakuje. Wyruszyliśmy (szedłem razem z Kubą) około 9 rano. Mój zimowy śpiwór z Fjorda Nansena nawet skompresowany najbardziej jak się da, komicznie wygląda przy plecaku, który wcale nie jest mały :) Po 25 minutach marszu doszliśmy jak zawsze do brzozowego lasku,w którym mimo braku liści czuć już początki wiosny, przez wysokie temperatury w zimie... Jesteśmy już przed wejściem do lasu, o ile można tak to nazwać. Jak zwykle przyjmuje nas przyjaźnie i od razu można się zrelaksować. Najpierw poszliśmy sprawdzić co z paśnikiem, niestety nadal jest przewrócony i zaczyna się rozpadać, zapomniany las... Jesteśmy na miejscu, temperatura 3 stopnie C. Miejsce na mój obóz marzeń wybrane! Według mnie idealnie nadaje się na zrobienie tutaj bazy, z dala od śmieci, ludzi, ścieżki i cywilizacji. Jest to, to samo miejsce, w którym spaliśmy rok temu pod pałatką: Bushcraftowo #14 <---- "klik". Do roboty! Chciałem, żeby to miejsce od początku do końca było bardzo solidnie wykonane, żadnych kompromisów, więc zacząłem od przygotowania podłoża i wyrównania go. Od razu zamontowaliśmy także grubą brzozową belkę, która ma podtrzymywać cały dach, akurat obok lasu wycięto duży kawał brzozowego lasu, więc nie trzeba było daleko szukać. W tym wszystkim pomogła mi saperka z tzw. "chińczyka", która o dziwno spisywała się świetnie! Jak już mówiłem, żadnej fuszerki i malutkich patyczków, zbieranie drewna na szałas naprawdę wymęczyło nas obu. Nawet nabawiłem się kontuzji dłoni od 7 godzin rąbania drewna i przez 2 dni po tym nie mogłem mocno zacisnąć pięści, ale było warto! Najpierw tylna ściana, oczywiście nie kładziemy tego, a wbijamy w ziemię na przynajmniej 10 cm. Zrobiliśmy też podporę po środku i ściankę po lewej stronie. Najważniejsze dla nas było to, żebyśmy zdążyli przez 17, o której miał zacząć padać śnieg, a my musieliśmy mieć pod czym się przed nim schronić :) Na nasze szczęście po ostatnich silnych wiatrach pospadało z drzew igliwie i dużo gałęzi połamało się, więc wystarczyło wejść na około 2,5 metra w górę po drzewie i zrzucić to co wisiało na nim. Oczywiście na zdjęciu widać tylko niewielką część tego, czego potrzebowaliśmy. Starczyło nam na syk, nie powinno nic przeciekać, a najwyżej kiedy spadnie więcej, dołożę je, żeby jeszcze lepiej wyizolować dach. Wszystko musi być solidnie wyłożone igliwiem, tak sobie postanowiłem, więc najpierw zabrałem się za wypełnianie ścianki, a Kuba w tym momencie zbierał więcej igliwia. Po kilku godzinach roboty przy temperaturze w okolicach 0 stopni C, jesteśmy tak spoceni, że nasze kurtki i rękawice parują. Przerwa na zasłużony chleb, nic wielkiego, zwykła kromka, ale nie mamy czasu, naprawdę musimy mieć tempo, ja już nie czułem rąk i bolała mnie dłoń, lecz są rzeczy ważnei ważniejsze, ból da się zignorować, jeśli myśli się o spaniu w mokrym śpiworze w niezbudowanym szałasie. Słońce jest już nisko nad horyzontem, zostały dwie godziny do zachodu, mamy godzinę 14:30. Przednia ścianka poszła jeszcze szybciej niż tylna, ponieważ był tutaj lepszy dostęp i łatwiej było wbijać kije, teraz tylko dobrze zaizolować wszystko igliwiem. Na dużej, spróchniałej sośnie, która nie ma prawie kory, znalazłem jeden duży, lekko zagrzybiały, ale jednak przydatny płat kory, który miał około 2 metrów długości, idealnie! Na osłodę i w celu dodania sobie sił, czas na czekoladę... Całą tabliczkę czekolady :) Na górę dachu położyliśmy delikatnie korę, która będzie całkowicie blokowała deszcz i śnieg i nic nie będzie przeciekać przez szczyt dachu, z niej cała woda spłynie po ściankach, ten kawałek kory, to najlepsze co mogło się nam przytrafić, jeszcze pod igliwiem w najważniejszych miejscach dołożyłem trochę kory dla jak najlepszej izolacji. Szałas gotowy, jego budowa zajęła bardzo ciężkie i intensywne 7 godzin, a także parę siniaków, otarć i zmęczonych mięśni, ale było warto! Jest dobrze wyizolowany, więc deszcz nie powinien dostawać się do środka, lecz jeśli znajdę więcej igliwia, to oczywiście dołożę je tutaj. Zdążyliśmy idealnie, bo o 17 dokładaliśmy ostatnie gałązki. Okazało się jednak, że śnieg wcale nie spadł. Kolejną świetną częścią tej wyprawy, była moja chęć spróbowania morsowania w zimnej wodzie. Postanowiliśmy iść nad rzekę, ale najpierw zebraliśmy dużo drewna na ognisko, żeby po powrocie mieć od razu czym ogrzać mnie jeśli było by z moją temperaturą bardzo źle. Wybrałem miejsce gdzie chciałbym spróbować morsowania. Wziąłem nawet termometr, woda miała 4 stopnie C, czyli teoretycznie najmniej ile może mieć, jednak nie zniechęciło mnie to, przecież o to chodzi. Na zewnątrz natomiast, zrobiło się -3 stopnie C, a tak wyglądała para wodna skraplająca się na wydychanym powietrzu z ust, całkiem chłodno, szczególnie jak zamierza się w tej temperaturze kąpać w rzece. Oczywiście do sprawy podszedłem na poważnie, głowy nie zanurzam, nie robię z siebie twardziela, jestem w czapce, nie zanurzam rąk, tutaj nie ma co zgrywać kogoś kim się nie jest, morsowanie zaczyna się stopniowo. Na brzegu czekało na mnie przygotowane do założenia ubranie, wcześniej krótka rozgrzewka, a w pogotowiu czeka folia NRC (koc ratunkowy). Niestety były problemy ze złapaniem ostrości, więc mam tylko takie zdjęcie, jednak zanurzyłem się tylko do bokserek, wyżej nie dałem rady, moja psychika uległa :) Nie uważam tego za porażkę, tak jak mówiłem, jest to stopniowa czynność, następnym razem wejdę głębiej, dłużej, aż kiedyś po szyję na pół godziny! Cieszę się, że spróbowałem i na pewno następnym razem powtórzę to. Stałem po uda w wodzie na -3 stopniach C przez około minutę, uważam, że jest to spory sukces w drodze do celu, po wyjściu na brzeg straciłem czucie w nogach, lecz po 10 minutach wróciło. Świetne przeżycie, polecam. Jeszcze będąc nad rzeką stwierdziłem, że skoro robię naprawdę porządny obóz, to najlepiej i najbardziej klimatycznie było by obłożyć ognisko kółkiem kamieni. Napełniliśmy plecak do pełna kamieniami i nieśliśmy to, ten kilometr do szałasu znad rzeki. Muszę powiedzieć, że świetny jest ten plecak, pomimo około 30 kg zawartości, nadal jest piekielnie wygodny. Wróciliśmy i ułożyłem kamienie w kółko, przez co powstało piękne miejsce na ognisko, od tego momentu obóz zaczął wyglądać jak szablonowy przykład obozu z gier survivalowych. Po 10 minutach ognisko zajęło się pierwszym płomieniem. By po kolejnych 5 minutach bić kojącym ciepłem, które zawsze sprawia, że na twarzy pojawia się uśmiech, a odmrożone ręce znowu wypełnia ciepło. Oczywiście tak duży płomień był tylko przez chwilkę, wszystkie małe patyczki sprawiły, że jest tak okazały, jednak to klucz do porządnego i szybkiego rozpalenia większych gałęzi. Po chwili, jak oczekiwaliśmy, ogień zmniejszył się kilka razy, zaczął tworzyć się żar, a ognisko biło jeszcze większym ciepłem niż wcześniej, zawsze tak jest, rozpałka da duży ogień, lecz prawdziwe ciepło dają grubsze konary. Te największe kawałki, warto położyć koło ogniska, żeby przed dołożeniem do ogniska wysuszyły się jak najbardziej. Obok ognia standardowo położyliśmy rękawice, które w momencie zaczęły parować. Najlepsze są te chwile, kiedy siedzi się przy własnej, zbudowanej przez siebie konstrukcji, przy ognisku, które ma w sobie coś magicznego, zazwyczaj tak mija mi ostatnie kilka godzin przed snem w lesie. Czas na upragnione, ciepłe i mięsne jedzenie, na które czekaliśmy cały dzień, lecz nie było czasu jeść! Na obiadokolację był zrobiony przeze mnie kebab z kurczaka, a raczej cztery takie. Możecie sprawdzić jak zrobić takiego kebaba w lesie, w jednym z moich postów: Domowej Roboty Kebab w Lesie <---- "klik". Dwa kubki do ogniska i tylko czekać na wrzącą wodę. Ja zrobiłem sobie kawę z mlekiem, choć kawy nie pijam, ale w lesie, to moja tradycja :) Bardzo przyjemnie przesiaduje się przy takim ognisku, kiedy mocno się żarzy, ponieważ chciałem napić się wody, ale była lodowata, więc położyłem kubek na minutę i już, gotowe. Czasem jest tutaj prościej niż w domu... Pamiętajmy, by dbać o las i nie zaśmiecać go, ja zawsze biorę worek i zbieram to, co zostawiłem, a także śmieci, które napatoczą się po drodze, zostawianie syfu w lasach i nie tylko, to okropny zwyczaj. Zaprojektowaliśmy szałas tak, aby zmieściły się na spokojnie dwie karimaty obok siebie, więc wszystko super wchodzi, na zdjęciu mój wielki śpiwór (wysłano mi za duży przez pomyłkę i ma ponad dwa metry długości), a Kuba dopiero będzie swój przygotowywał. W środku jest jeszcze miejsce na plecaki i drewno na np. następny dzień, więc wszystko wyszło super. Jeśli chodzi o zwierzęta, to też nie ma problemu, bo jedyne wejście do obozu jest od strony ogniska, a samo wejście do szałasu tym bardziej, zresztą zwierzęta leśne nigdy nie były problemem, a na swoim koncie jakieś 50 nocy w lesie mam :) Dobranoc! W nocy temperatura spadła do -4 stopni C, więc było bardzo ciepło. Tak świeżo zbudowany obóz wyglądał następnego dnia, rano. Miejsce na ognisko dodaje bardzo dużo klimatu. Po przebudzeniu się wypiliśmy herbatę, nie rozpalaliśmy już ognia, więc było chłodno. Popiół z węglem wyjąłem i zakopałem kawałek dalej, tak, żeby kamienie były gotowe na kolejne buszowanie :) Chwilę później zaczął padać śnieg spóźniony o jakieś 16 godzin. To był najlepszy wypad do lasu, jaki pamiętam!

Bąbelki na języku odświeżają. Niewielkie ilości np. piwa bezalkoholowego, cydru, kwasu chlebowego podczas biegania w upale to dobre rozwiązanie. Szczególnie, że są to bardzo łatwo przyswajane węglowodany czyli tak potrzebna nam energia. Oczywiście nie jest dobrym pomysłem picie alkoholu, nawet jeśli to jedno piwo. Unikaj otwartych przestrzeni, wiatr który tam wieje potrafi może wychłodzić Twój organizm, a brak drzew sprawia, że w przypadku deszczu, woda spada prosto na Twój szałas – który przynajmniej za pierwszym razem nie będzie perełką architektury. Unikaj również dolin – ranem zbiera się tam dużo rosy, a podczas deszczu może zostać zalana. Na dodatek, na samym dnie doliny, temperatura, jest zawsze niższa. Najlepsze miejsce to kawałek płaskiego terenu, około 20 metrów powyżej dna doliny – oczywiście nie zawsze, znajdziesz takie miejsce! Gdy budujesz szałas między drzewami, upewnij się czy drzewa nie są spróchniałe, oraz czy istnieje zagrożenie, że coś spadnie Ci na głowę – jeśli takie występuje, wybierz inne miejsce! Pamiętaj! Budowę schronienia, powinieneś rozpocząć od dwóch do trzech godzin, przed zapadnięciem zmroku!Konstrukcja ta jest idealna na ciepłe miesiące, gdy dodatkowo zależy Ci na to buduje się zazwyczaj dla kilku osób, jego budowa zajmuje więcej czasu, jednak bardzo łatwo można je ogrzać ogniskiem podłużnymJedno z najbardziej suchych i ciepłych schronień. Najłatwiej zbudować je krzyżując ze sobą dwa młode drzewka, następnie ułóż podłużnie długie gałęzie tworząc ściany. Tak zbudowaną konstrukcję, przykryj liśćmi.• Do budowy szałasu nie używaj wilgotnego, ani ciężkiego drewna. • Liście układaj od dołu, aż do samej góry – w ten sposób woda, będzie ściekać po liściach. • Podłogę w szałasie wyłóż liściami, a jeśli ich nie masz to suchymi patykami, i suchą trawą. • Nie pal ogniska w szałasie, rozpalaj je troszeczkę przed. • Umieszczenie w szałasie rośliny o nazwie piołun sprawi, że mrówki i muchy zrezygnują z nękania się również zdarzyć sytuacja, w której będziesz miał pod ręką jakiś materiał, może to być koc, peleryna, czy folia NRC. Posiadając taki materiał, możesz bardzo szybko, zbudować ciepłe i skuteczne schronienie. Jak to zrobić? Poniżej umieszczam kilka przykładowych rysunków, z których dowiesz się jak w szybki i łatwy sposób, zbudować schronienie, które pozwoli Ci przetrwać noc! Me2QiX.

f8vgmk573t.pages.dev/87

f8vgmk573t.pages.dev/81

f8vgmk573t.pages.dev/369

f8vgmk573t.pages.dev/214

f8vgmk573t.pages.dev/100

f8vgmk573t.pages.dev/11

f8vgmk573t.pages.dev/368

f8vgmk573t.pages.dev/211

f8vgmk573t.pages.dev/208

jak zbudować szałas w lesie